(Vlnr) Jessie Boersma, Melle Fopma, Roos van Groningen en Naomi Hofkamp beginnen hun liftwedstrijd vanaf station Leeuwarden. Foto: Marchje Andringa
In vier dagen liftend naar Genua, Italië. Acht Friese jongeren gaan het avontuur aan, met wedstrijdelement. Ze vertrokken maandagochtend vanaf het station in Leeuwarden.
Roos van Groningen (20) en Naomi Hofkamp (19) staan met een whiteboard klaar op het station. Richting Heerenveen staat erop. ,,In plaats van karton”, zegt Roos. ,,Dit gaat minder snel kapot.” ,,En lekker milieuvriendelijk”, vult Naomi aan.
Met gezonde spanning staan de jongeren te wachten tot de groep compleet is. De veiligheidsregels worden nog een keer doorgenomen. ,,Altijd een foto maken van het kenteken en die naar ons sturen”, zegt jongerencoach Mireille Muller. Samen met Julia Vellinga van stichting Doe Maar organiseren ze de liftwedstrijd.
Je krijgt een goed gevoel over de mensheid
,,Wij hebben vroeger allebei gelift”, zegt Muller. ,,Ik een keer in de zomervakantie naar Krakau en Julia naar Schotland. Dat avontuur, de onwetendheid van wat voor gesprek je nu weer gaat hebben. We vonden het zo leuk. Dat wilden we ook voor de jongeren organiseren.” Vellinga: ,,En je krijgt een goed gevoel over de mensheid. Mensen nemen je mee, helpen je. Jongeren kunnen hier veel van leren. Doorzettingsvermogen, een praatje kunnen maken met iedereen, uit je comfortzone komen. Er zitten veel lagen in.”
De acht jongeren gaan in vier koppels liftend door Europa. De reis gaat in etappes. Maandag is het einddoel de Ardennen. ,,Ik heb zin in het avontuur”, zegt Melle Fopma (18). Met Jessie Boersma (22) vormt hij team ‘Messi’. De twee kennen elkaar nog niet. ,,Maar onderweg leren we elkaar wel kennen”, zegt Jessie.
‘Vol vertrouwen dat ik van jou ga winnen’
Roelof de Vries (19) heeft een grote ballon vast in de vorm van een duim. Met Melle bespreekt hij de landen waar ze doorheen gaan reizen. ,,In Zwitserland wordt het moeilijk”, denkt Roelof. Melle: ,,Frankrijk lijkt me lastig. Ik kan nog wel Duits, maar echt voor geen meter Frans.” Roelof lacht: ,,Dat wordt met handen en voeten. Ik heb er wel vertrouwen in. En vol vertrouwen dat ik van jou ga winnen.”
Het liften is een wedstrijd. De jongeren krijgen een punt als ze als eerste bij het hostel zijn en onderweg kunnen ze extra punten verdienen door opdrachten uit te voeren en daar een foto van te sturen naar de begeleiders.
‘Tegen vreemden kon hij zijn hart luchten’
Van Tjeerd Hofstra krijgen de jongeren nog wat laatste tips mee. ,,Ik heb tien jaar lang gelift”, vertelt de pro-lifter. ,,In de kroeg hingen we boven een kaart van Europa om te bedenken waar we heen gingen en dan vertrokken we gewoon. Zonder regels, wij hadden als enige regel: niet bij een Fiat Multipla instappen. Ik vond het liften life changing . ”
Voor Hofstra zijn de gesprekken onderweg bijzonder. ,,Wij kregen een keer een lift van een vrachtwagenchauffeur. Op een gegeven moment zat hij huilend achter het stuur te vertellen dat zijn kind was overleden. Daar had nog nooit over kunnen praten, maar tegen vreemden kon hij zijn hart luchten. Toen hij ons afzette bedankte hij ons.”
Lift van een lijkwagen
,,Dan maak je een impact”, gaat Hofstra verder. ,,Je bent ineens een luisterend oor voor mensen. De gekste verhalen komen voorbij. Ik heb een keer een lift van een lijkwagen gekregen. Zij zien jou nooit meer en vertellen daardoor van alles. En jij kan het leuk doorvertellen, want niemand weet wie het is.”
Om te oefenen hebben de jongeren al een keer honderd kilometer door Friesland gelift. ,,Met scouting heb ik ook wel eens gelift”, zegt Roos. Voor de meeste jongeren is dit de eerste keer dat ze liften. Hofstra: ,,Ik zie ook nooit meer lifters. Het zou goed zijn als dat wat terugkomt. Je leert er zoveel van.”
Artikel bron: Leeuwarder Courant
